Lisioł Lasu



Lisioł Lasu

Lisioł po raz trzeci wybrał się między barwione strony serii Leszygród, tym razem do książki o tytule „Opiekun Lasu”. Nie będzie żadnym spojlerem, jeżeli Lisioł zdradzi, że chodzi o leszego – pod tym względem okładka oraz opis z tyłu okładki nie ukrywają tego, co najsmaczniejsze!

Lisioł zacznie od pozytywów, bo chociaż z tą serią futrzak ma wyboistą przeszłość, to trzeba przyznać, że twarda okładka i barwione brzegi wyglądają bardzo ładnie – zwłaszcza z leszym. Również Lisioł docenia fakt, że jest to fantastyka o nieco mniejszym rozmachu, niż klasyczne bitwy czy pojedynki. Mniejsze historie warto opowiadać, bo nie są mniej interesujące. W tym tomie na pierwszy plan wybija się Nawoja, która nieustannie próbuje odmienić siostrę przemienioną w topielicę, ale wiele więcej Lisioł pisnąć nie chce, aby czegoś nie zdradzić – ale sprawa wiąże się z leszym, demonami, utopcami i całą masą stworzeń znanych ze słowiańskiego bestiariusza. To nie powinno być żadne zaskoczenie, ale trafiają się na rynku słowiańskie książki, których zawartość słowiańszczyzny ogranicza się wyłącznie do kilku swojsko brzmiących imion.

Oprócz starych bohaterów powracają również bolączki z poprzednich tomów. Ponownie Lisioł przedzierał się przez długie, najeżone przymiotnikami opisy lasów, puszcz, zagajników, młodniaków, starodrzewów, borów, kniei, mateczników, ostępów… Rozumiecie już problem, więcej nie zawsze oznacza lepiej. Szczegółowe, poetyckie opisy mają swoje miejsce w książce, ale nie cały czas, bo wtedy zaczynają męczyć i sprawiać wrażenie, jakby książka była sztucznie wydłużana. Lisioł potrzebuje informacji na temat fabuły, bohaterów, a „śnieżynki, leniwie wirujące w zmysłowym tańcu, który miał przywołać śnieżycę z północy” sprawiły, że futrzak zaczął się zastanawiać, jak dokładnie kuszące wygibasy śnieżynek przywołują burze. Jeżeli spodziewacie się dynamicznej fabuły, to nie jest to idealny wybór, bo nieśpieszna narracja sprawia, że wydarzenia toczą się w niezbyt prędkim tempie. Opisy przyrody zajmują tutaj niekiedy więcej miejsca, niż kluczowe dla fabuły wydarzenia.

Jednym piskiem, dla wytrwałych.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nowy Lisi marsz

Obraz
Nowy Lisi marsz Czy można zrozumieć współczesne Chiny? Oczywiście, że tak – a przynajmniej można spróbować. Wymaga to wysiłku. Należy na bok odłożyć soczewkę europejskich wartości, cofnąć się nieco w czasie i zacząć postrzegać Chiny jako cywilizacje, a nie tylko państwo w naszym rozumieniu tego słowa. Instrukcja wydaje się trudna, dlatego dobrze jest przejść przez ten proces z dobrym przewodnikiem. Tutaj Lisioł poleca Bogdana Góralczyka i jego książkę „Nowy Długi Marsz. Chiny Ery Xi Jinpinga”. . Sztuka rządzenia, biurokracja, technokracja i merytokracja to cztery podstawowe pojęcia na drodze do lepszego zrozumienia Chin. Lisioł musi przyznać, że to nie była łatwa przeprawa. Mądrości jedno, ale wcielenie tych mądrości w życie, żeby było jak pod niebiosami, to zupełnie inna sprawa. Zwłaszcza że tutaj państwo jest na pierwszym miejscu, nawet kosztem wolności jednostki – nie, to nie jest pomysł realizowany „od wczoraj”, tylko od zawsze. Dlatego przykładanie soczewki z wartościami...
Czytaj więcej

Dziwne Lisioły

Obraz
Dziwne Lisioły Lisioł zasiadł na stołówce studenckiej uniwersytetu w Tokio, gdy nagle dosiedli się do niego Sasaki i Kurihara porozmawiać o tajemniczym blogu pod tytułem: Dziennik uczuć Rena Nanashino. Owszem, ostatni wpis wydał się Lisiołowi dziwny, ale im dłużej dwaj studenci rozmawiali, tym ta dziwność nawarstwiała się coraz bardziej. Zaczęli snuć coraz głębsze teorie, gdyż w grę weszło pięć obrazków, które naszkicowała ciężarna żona Rena, jednak co one oznaczają? Lisioł przekręcił łebek, próbując zrozumieć, o co tutaj chodzi… Naomi Konno po śmierci męża sama opiekuje się małym synkiem – Yutą. Jednak od kilku dni coś jest niet ak. Naomi śledzi tajemniczy samochód – Lisioł potwierdza, że sam też przed nim uciekał! Dodatkowo Yuta maluje dziwny obrazek w przedszkolu, po czym ucieka z domu. Naomi zaś nie chce wezwać policji, podejrzane prawda? Do sprawy postanowiła się wmieszać przedszkolanka opiekująca się grupą Yuty, pani Haruoka. Swoje śledztwo rozpoczęła od analizy dziwn...
Czytaj więcej