LISIOŁ CZYTA

  Lisiołem przez Polskę w ruinę . Lisioł nie potrafi przejść obojętnie koło książki historycznej. Nie inaczej było w przypadku pozycji „Rowerem przez Polskę w ruinie”, czyli reportażu z 1945 roku pióra Bernarda Newmana i rzeczywiście, autor robi dokładnie to, co zapowiada – zabiera nas w podróż po Polsce po II wojnie światowej. Swoje wielkie tuptanie Lisioł zaczął od zniszczonej Warszawy. Tutaj ostrożnie trzeba stawiać łapy, gdyż dziennie ginie całkiem sporo osób od spadających cegieł oraz tynku. Brakuje jedzenia, wody i dachu nad głową, a czuć już zbliżający się oddech zimy. Wszędzie dookoła na gruzowiskach ludzie rozkładają swój ostatni dobytek, próbując cokolwiek sprzedać, jednak czym Warszawa żyje? Co zaskakujące kwiatami, odrobiną piękna w tych ciemnych dniach. W ramach kontekstu Newman prezentuje historię Polski z punktu widzenia obcokrajowca, czyli rzekę krwi i poświęcenia. Te rozważania sięgają również ekonomii, polityki, spraw finansowych itp. ale także stosunków

Lisia ofensywa piwna Lisioł poszedł do baru w Nowym Jorku, aby wypełnić swoje żyły procentami i to był wielki błąd! Nim się Lisioł obejrzał, już tuptał po pokładzie SS Drake Victory, kierującego się w stronę Wietnamu. Tak zaczęła się Wielka Lisia Ofensywa Piwna, czyli historia Johna „Chicka” Donohue, opisana w książce „Wielka ofensywa piwna”. W skrócie Lisioł razem z Chickiem otrzymali misje dostarczenia piwa do każdego walczącego w Wietnamie żołnierza z dzielnicy Inwood na Manhattanie w Nowym Jorku. W dobie zamieszek i protestów otaczających wojnę w Wietnamie, mieszkańcy Inwood w ten sposób chcieli wyrazić swoje wsparcie dla żołnierzy walczących gdzieś za wielką wodą. Zadanie brzmi absurdalnie, czyli idealne dla Lisioła! Dopłynięcie do Wietnamu było najmniejszym problemem, natomiast odnalezienie chłopaków, służących w różnych jednostkach to było już prawdziwe wyzwanie. Na początek należało zrobić zakrapianą alkoholem balangę i nieświadomie wcielić się w rolę agenta CIA,

  Obraz Lisioła w źródłach chińskich z I tysiąclecia n.e. Jak powszechnie wiadomo, Lisioł słynny jest od wieków, toteż wzmianki o nim pojawiały się na przestrzeni dziejów w różnych częściach świata *Lisie mrugniecie okiem*. Tym razem jednak Lisioł ustąpi miejsca Zachodowi w książce „Obraz zachodu w źródłach chińskich z I tysiąclecia n.e.” autorstwa Marty Żuchowskiej i Katarzyny Sarek. Lisioł zasiadł sobie w chińskim przybytku picia herbaty. Jest rok 145 p.n.e. albo 135-86 p.n.e. – kto by to tam liczył – Futrzak zamówił alkohol i dostał czarkę czegoś, co pachnie jak perfumy. Dobrze się zaczyna. Na szczęście obok Lisioła zasiedli kupcy i zaczęli opowiadać o tajemniczym Zachodzie. Likan! Da Qin! Nie, Fulin! Mogliby się zdecydować, jak ten Zachód chcą nazywać... Lisioł jednak z ciekawością nadstawił ucha, jakie toż plotki o tym Zachodzie krążą? Ponoć to magiczna kraina! Ludzie tam żyją 300 lat, a gdy mają umrzeć, są połykani przez łabędzie *Lisioł prawie udławił się zawartośc

Jak rozumieć, nazwać i regulować swoje Lisioły Poradnik „Jak rozumieć, nazywać i regulować swoje emocje” pióra Olgi Daligi poleca zainteresować się swoim stanem emocjonalnym *Lisioł zajrzał do kieliszka, pusty. Niedobrze*. Jak to wygląda w praktyce? Lisioł postanowił to sprawdzić i to empirycznie *dźwięk otwieranej butelki*. Za radą autorki Lisioł przestał tłumić swoje emocje, ale zaczął je okazywać. W tym celu zaopatrzył się w odpowiednią ilość alkoholu, po czym z kieliszkiem w ręce wyruszył pod balkon upatrzonej lisicy, by śpiewać serenadę o północy, w blasku gwiazd, w cieniu księżyca oraz latających butów, napędzanych soczystymi przekleństwami. Ostatecznie Lisioł musiał uciekać przed dobermanami w mundurach, bo ponoć zagłuszał ciszę nocną – toż to jawne kłamstwo, panie władzo! Lisioł jedynie ciszę nocną upiękniał. Z racji faktu, że Lisioł lisiątek nie posiada, przeskoczył nad tym rozdziałem do dalszej części książki. Radzenie sobie z trudnymi sytuacjami Lisioł ma opano