LISIOŁ CZYTA

    Paranormalne Lisiorcyzmy   Lisioł pewnego dnia obudził się rano (w południe) i zszedł do piwniczki, gdzie zastał widok wręcz potworny. Butelki puste, dziwaczne symbole na ścianach, nietrzeźwy duch (a przy tym dosyć nieczysty) cierpiący z powodu kaca i mocujący się ze słoikiem z ogórkami. Opętanie – stwierdził Lisioł. Aby dowiedzieć się, jak sobie poradzić z ingerencją sił plugawych, futrzak sięgnął po książkę Michała Stonawskiego pod tytułem „Paranormalne Egzorcyzmy – prawdziwe historie opętań”. Nazwisko autora obiło się wcześniej Lisiołowi o uszy i trzeba powiedzieć, że do książki usiadła osoba zafascynowana zjawiskami paranormalnymi, opętaniami oraz egzorcyzmami. Piszcząc krótko, właściwa osoba na właściwym miejscu. Lisioł musi jednak przyznać z łapką na sercu, że to nie książka dla każdego. Osoby, które nie wierzą w tego typu zjawiska, przekonane nie zostaną. Zresztą sam autor zaznacza, że nie potrafi z naukowego punktu widzenia wyjaśnić pewnych zjawisk, a także pokrótce p

Miasto i Lisioł Kiedy „Miasto i Rzeka” Wojciecha Guni trafiło do norki Lisioła, futrzak nie wiedział, czego się spodziewać. Jak będzie? Lekko? Ciężko? Specyficzna aura bijąca z książki zwiastowała jednak, że na pewno nie będzie nudno. Bo jak może być nudno, kiedy lepka mgła wylewa się spomiędzy stron i ścieli się przy podłodze niczym całun? Lisioł zwęszył w powietrzu zapach wilgotnego tynku, podmokłych piwnic i płynącego rzeką trupa. Idealnie. „Miasto i Rzeka” to dwa w istocie potężne opowiadania, które łączą w sobie nastrój prozy Grabińskiego ze współczesnym, skupionym stylem pisania Wojciecha Guni, który tnie głęboko niczym ostrze skalpela.   W przypadku tej książki nie ważne jest tylko „co” ale również „jak”, a trzeba pisnąć, że autor operuje słowem doskonale. Przykładowo w pierwszym z opowiadań, tytułowym „Mieście i Rzece” praktycznie nie padają żadne imiona oraz nazwy własne, oprócz tajemniczego Doktora Kysta, którego poszukuje główny bohater. Taki zabieg potęguje nastró

Lisioł Katyński Lisioł musi przyznać, że zachowanie pamięci historycznej o zamordowanych osobach jest niezwykle skomplikowanym przedsięwzięciem. W Katyniu w 1940 roku NKWD rozstrzelało 21 768 Polaków, jednym z nich był Paweł Słania. To właśnie jemu poświęcona jest książka „Zanim ziemia katyńska wchłonęła jego krew. Listy Pawła Słani do narzeczonej Marii Lortz z lat 1933-1939”. Lisioł patronuje tej pozycji, ponieważ uważa, że pamięć o danym człowieku, który zginął w tak tragiczny sposób, powinna sięgać dalej niż jego imię i nazwisko. Przecież, zanim zginął w Katyniu, Paweł Słania miał swoje życie, plany i marzenia. O tym jest właśnie ta książka, o człowieku z krwi i kości. W pierwszej części książki dowiadujemy się nieco więcej o mieszkańcach Piekar Śląskich, którzy zginęli w Katyniu. Następnie zagłębiamy się w to, jak w ogóle doszło do tego, że mnóstwo ludzi w tym Marcin Halski z Wydawnictwa HM podjęły się trudu przepisywania listów Pawła Słani, aby ocalić je od zapomnienia.

W kręgu Lisioizmu vol 2 Rundę drugą z książką Wiesława Kotańskiego „W kręgu Shintoizmu (2)” Lisioł zaczął pod patronatem shintoistycznych bogów. Trzy czwarte książki jest poświęcone kosmologii, czyli japońskiej wizji powstania świata. Tematyka niezwykle ciekawa, jeśli jednak myślicie, że będzie łatwo i przyjemnie, to się mylicie. Drugi tom podobnie jak pierwszy niełatwo zdradza swoje tajemnice. Trzeba wytężyć szare komórki, żeby nadążyć za autorem, a ten chętnie zagłębia się w niuanse językowe i tłumaczenia poszczególnych fragmentów najstarszych japońskich kronik. Gdy zachodzi też potrzeba, autor śmiało sięga po fragmenty modlitw, wyprowadzając wnioski z dogłębnej analizy każdego słowa. Ta analiza słowna jest właściwie kwintesencją tej książki. Wszystko jest dokładnie rozbierane na części pierwsze, łącznie z imionami bogów. W efekcie dowiecie się o shintoistycznych bóstwach wszystkiego – łącznie z tym, co chowają w bieliźnie oraz skarpetkach *Lisioł przegląda skarpetki Su