Jak sprzedać nawiedzonego Lisioła

 

Jak sprzedać nawiedzonego Lisioła

Lisioł musi Wam pisnąć, że nie jest miłośnikiem grozy. Rzadko ta literatura pojawia się w lisich łapkach. „Jak sprzedać nawiedzony dom” autorstwa Grady'ego Hendrixa posiada w sobie elementy grozy, ale niewielkie. Ponoć posiada też duże pokłady ponurego humoru, niestety Lisioł przysłowiowo minął się z żartem, przynajmniej przez pierwsze 150 stron. Otwarcie piszcząc, przeżywanie śmierci rodziców i organizacja ich pogrzebu w towarzystwie skłóconego rodzeństwa – Louise i Marka – nie było zbyt przyjemne. Zwłaszcza że postać Marka, wyraźnie przerysowana i groteskowa, nie przypadła Lisiołowi do gustu, ponieważ Lisioł miał (nie)przyjemność poznać takich ludzi na żywo. W takiej sytuacji żart traci swoją moc sprawczą. Dodatkowo niektóre momenty są potraktowane poważnie – jak sprzątanie domu zmarłych rodziców. Lisioł wie, że najpierw trzeba sprowadzić ofiary horroru na miejsce i zbudować nastrój, ale w tym miejscu ton historii jest nierówny.

To teraz druga część. Po 150 stronach książka skręca w kierunku krwisto-groteskowego slashera i bardzo dobrze. Dom okazuje się być nawiedzony! Lalki, pacynki i pluszaki są całkiem żywe, a jedna z nich ma ewidentnie zapędy despotyczne. Gdy cała historia wychodzi na jaw, Lisioł zrobił wielki facepalm. Na początek spalił wiewiórczą szopkę, potem rozprawił się ze wszystkimi lalkami, aż na placu boju została tylko jedna pacynka: Pupkin. Futrzak musi przyznać, że z politowaniem patrzył, jak dorosła kobieta walczy z tym małym tworem za pomocą wielu narzędzi z miernym skutkiem. Do tego dochodzi niewidzialny przyjaciel Marka pod postacią pieso-pająka – ktoś tu ma ewidentnie nierówno pod deklem *mruczy Lisioł, przechodząc przez to wynaturzenie*. Krew się leje wszędzie, a uparta pacynka ciągle powraca. Ewidentnie coś ją trzyma w naszym świecie, tylko co? Mark i Louise muszą odkryć ten sekret, aby odesłać nawiedzoną laleczkę do diabła, najlepiej dosłownie. Lisioł pragnie jednak tutaj zapiszczeć, że sceny grozy są tak przerysowane, że aż bawią. W końcu książka nabrała rumieńców i bez problemu możecie czytać ją po ciemku, w towarzystwie własnych pluszaków, skradających się do Was z nożem kuchennym. Miłej lektury!

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej