Poświąteczny Lisioł


Poświąteczny Lisioł

Czy wiedzieliście, że ostre zimy z dużą ilością śniegu są efektem dużej ilości bitew powietrznych prowadzonych w czasie II wojny światowej? To zaciekłe walki samolotów oddalały ziemię od słońca… Tym miłym akcentem Lisioł pragnie Was powitać w atmosferze kryminału „Poświąteczne morderstwo” autorstwa Rupperta Latimera, który zawiera w sobie zapach II wojny światowej, z całym spektrum kuriozów, których istnienia nie domyślił się nawet sam Lisioł *mruknął futrzak, otwierając szeroko drzwi*. Oto zima, gigantyczne zaspy, mróz, dalecy krewni ewakuowani z miast na wieś, których musicie gościć w swoich progach z (wymuszonym) uśmiechem, a na samym szczycie tej radości – on! Wujek Willie, oficjalnie sir Willoughby Keene-Cotton. W praktyce 90-letni posiadacz spiczastych wąsów, który ma dwie lewe ręce, ale nikomu nie chce się naprzykrzać. W dodatku święta wolałby spędzić we Włoszech w swoim pałacu, ale wiecie, ten Mussolini spowodował okropne problemy z przejezdnością dróg. To może jednak rezydencja w Hiszpanii? Halo? Generale Franco? A nie czekajcie, jacyś faszyści się tam zalęgli… To może Szkocja? Reglamentacja benzyny? Tak mi przykro… I w ten sposób musicie otworzyć drzwi i wpuścić swojego nadzianego wujka do własnego łóżka, rekwirując na ten czas kanapę.

W dodatku dobry wujek Willie wzbudza sensację w całej okolicy. Wszyscy nagle chcą się wprosić na ubieranie choinki. To będzie niesamowity pokaz tradycyjnego tańca wokół ubranego drzewka w wykonaniu dinozaurów angielskiej arystokracji. Nic dziwnego, że Frank i Rhoda Redpathowie fantazjują na temat nagłego zgonu zacnego wujaszka. Problem zaczyna się, gdy marzenia stają się rzeczywistością.

Tłum ludzi, święty Mikołaj razy dwa i cała sfora dzieci, tak to marzenie każdego śledczego, zwłaszcza w święta. Tym bardziej że każdy gość chciał denata zobaczyć, podkreślając swoje powinowactwo czy tam siódmą wodę po kisielu. Zapowiada się na długie śledztwo. W końcu 90 lat na karku wujaszka Williego to szmat czasu, żeby niejedno nabroić.

Chociaż książka wolno się rozkręca, to ma swój urok. Jednym piśnięciem stary dobry kryminał, który niejednym Was zaskoczy.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej