Lisiomruk

 

Lisiomruk
 
„Pomruk” to kolejna głośna książka na koncie Michała Śmielaka, dlatego Lisioł poszedł sprawdzić na własnym futrze o co tyle hałasu.
.
Lisioł musi przyznać, że autor ma swój styl komentowania zjawisk społecznych i politycznych w dialogach, przez co bohaterowie często ironizują, nie szczędząc obecnym trendom pstryczka w nos. Nie brakuje też ripost połączonych z historycznymi analogiami. I tu Lisioł z łapką na sercu musi przyznać, że czasem te komentarze są na miejscu, a czasem tak zwalniają fabułę, że książka robi wrażenie przegadanej, ale to jest kwestia osobista – co kto woli.
.
Swoją przygodę Lisioł zaczął od porachunków mafijnych. Morderstwo, zgodnie z tradycją, ściąga nieszczęście na sprawcę – czyli dochodzi do mordu tak szokującego, że nasz bohater postanawia uciec przed światem. Zaszywa się na zapomnianej przez wszystkich wsi o nazwie Pomruk w Bieszczadach. I tak sobie żyje za pan brat z kieliszkiem oraz pistoletem. Rutynę spokojnej sielanki przerywa dopiero trup dziewczyny przy strumieniu. I tutaj następuje dla Lisioła coś absolutnie niezrozumiałego. Bohater omija utopionego trupa, bierze wodę z strumienia i leci dalej z planem dnia. Kto z Was naleje wody do butelki obok trupa, po czym pójdzie dalej, nie zgłaszając tego nikomu? Oczywiście główny bohater dba o anonimowość, ale wiecie co zostawił obok trupa? Ślady. Inna sprawa, że miejscowy policjant zdążył już rozpracować jego tożsamość i nie przeszkadza mu obecność uzbrojonego przestępcy, który kazał utopić człowieka na swoich oczach.
.
Poza tą wadą dalej idzie z górki, przeszłość wpycha się do domu drzwiami i oknami, miejscowe legendy zlatują się na żer. Bo kto winien morderstwa w Bieszczadach? Oczywiście, że Bies! Ma to swój regionalny smaczek, co Lisiołowi przypadło do gustu. Do tego miejscowa fauna i flora – czytajcie miejscowa wieś – została dobrze przedstawiona, z swoim kolorytem i problemami.
.
Dodać też należy, że oprócz głównego bohatera na scenę wkracza też młody ambitny policjant, który wolałby wrócić do Warszawy zamiast ganiać się po błocku. Niestety serce nie sługa, tak wybrało, to biedny policjant tak ma. Nic więc dziwnego, że sprawę morderstwa traktuje jak odskocznię od codzienności.
.
Ksiązkę czytało się całkiem przyjemnie, po przejściu przez początek i kryzysowy moment.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej