Pustynny Lisioł II, powrót do ponownej wizyty u starych znajomych

 

Pustynny Lisioł II, powrót do ponownej wizyty u starych znajomych

Nadchodzi moment w życiu Lisioła, w którym trzeba wyrównać stare rachunki i raz na zawsze załatwić sprawy, które uciekają zygzakiem przed lufą karabinu. Jakiś czas temu Lisioł wyruszył na nową przygodę w starym świecie wraz z pierwszą częścią książki Petera V. Bretta pod tytułem „Pustynny Książę”. Dziś ją dokończy.

Lisioł z miejsca zapowiada, że (kieliszek w górę) postara się uniknąć (kieliszek w górę) zbyt wielu spoilerów. To postanowienie trochę utrudnia fakt, że bez zdradzania kilku faktów nie można nawet opowiedzieć, na czym stoją nasi bohaterowie. Albo w czym stoją. Podpowiedź brzmi: nie pachnie to zbyt ładnie i sięga coraz wyżej. Tak, to sos rybny. Ale odstawiając na bok żarty (i kieliszek) spotykamy głównych bohaterów dokładnie tam, gdzie skończyła się pierwsza część „Pustynnego Księcia”.

Olive przechodzi rygorystyczny trening w Krasji i zaczyna się coraz lepiej czuć jako mężczyzna, a na dodatek coraz lepiej czuje się z przystojnym księciem u boku, który odwzajemnia to uczucie. Darin i Selene natomiast szukają sposobu, aby uratować Olive. Wciągają w kabałę dwóch rówieśników – Rojhav i Aricka – z którymi dogadują się… czasami. Wątki odpowiedzialności oraz reputacji rodziców wciąż stanowią główną oś relacji między bohaterami, podobnie jak nadciągające widmo demonicznej inwazji. Wygląda na to, że mamy do czynienia z zupełnie nowym zagrożeniem. Czymś, z czym nawet Wybawiciel nie musiał się mierzyć.

Lisioł chciałby skończyć recenzję w tym miejscu. „Pustynny Książę” to bardzo przyjemna lektura, którą wchłania się strona za stroną. Mimo tego nie jest wolna od wad. Zwraca uwagę dotąd niewyjaśnione zniknięcie „starej gwardii” postaci z Cyklu Demonicznego. Lisioł spodziewał się, że na końcu książki nasza wesoła zbieranina młokosów stawi czoła czemuś niespotkanemu: mieszance ludzi i demonów, demonom czczącym Wybawiciela albo spotkamy demony uciekające przed czymś większym i gotowe do współpracy z ludźmi. Lisioł nie zdradzi, kto jest przeciwnikiem, ale nie jest to wytłumaczenie tak ciekawe, jak powyższe. Można wręcz powiedzieć, że nowi bohaterowie muszą stawić czoła staremu zagrożeniu. Szkoda.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej