Lisioł Ciszy

 

Lisioł Ciszy

 

Lisioł z ciekawością sięgnął po drugi tom Zapisków Stali Arkadego Saulskiego pod tytułem Pani Cisza. Pierwszy tom – Czerwony Lotos – zrobił na futrzaku dobre wrażenie i teraz chciałby się dowiedzieć, jak wyglądają kolejne przygody Ducha oraz innych znajomych postaci. Tutaj nastąpiło pierwsze rozczarowanie Lisioła – zamiast pojawić się u boku Kentaro, futrzak zmaterializował się podczas wojny między rodem Nagato a rodem Węży. Zagubiony Lisioł rozejrzał się dookoła. Tak poznał Kitsune, głównodowodzącego armią rodu Nagato, oraz Meiko, lekarkę, opiekującą się chorym dziedzicem rodu, w sumie jeszcze dzieckiem.

Z czasem Lisioł przekonał się, że Duch, którego tak chciwie poszukiwał swoim lisim wzrokiem, ukrył się wśród ashigaru, udając zwykłego żołnierza. Lisioł musi przyznać, że głównodowodzący – chociaż malowany na zdolnego – wykazał się wyjątkowym zaćmieniem umysłu, gdyż nie zauważył, że jeden z poborowych umie się obchodzić z bronią z mistrzowską wprawą. Nie wspominając już o posiadaniu niezwykłej katany. Widać ślepota zdarza się nawet najlepszym *lisie wzruszenie ramion*. Po tym jak Kitsune przeciągnął Lisioła przez Zgniły Las – mało przyjemna wycieczka – zorientował się w końcu, że Kentaro nie jest zwykłym żołnierzem. Od tej chwili fabuła gwałtownie przyśpieszyła. Futrzak musiał złapać za miniaturową katanę i gnać za Kentaro w głąb siedziby Węży. Magia, katany, gejzery krwi, chodzące trupy, mutanty, człowiek-dzban... Wszystkie możliwe abominacje skumulowały się w jeden rozdział, przez co Lisioł już pod koniec drogi obojętnie patrzył na zmumifikowane gadające zwłoki, jakby były czymś naturalnym.

Największym problemem Pani Ciszy jest fakt, że cały wątek wojny klanów byłby genialny, gdyby była to osobna książka. Lisioł spodziewał się znanych postaci z odrobiną nowych, tymczasem wszystko wygląda jak nowa historia, ale nie do końca. Powracają między innymi śmierdzący i uparci mandukowie, rzucając cień inwazji na cały Nippon. Pani Cisza jest niczym tom 1,5 pomiędzy 1 a 2. Historia jest dobrze napisana, akcja wartka, przez co stoi się po ogon we krwi, dlatego najlepiej odłożyć swoje oczekiwania po 1 tomie na bok i cieszyć się tym, co daje tom numer 2.

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej