Xerlisioł, czyli kryminał gdzieś tam

 


Xerlisioł, czyli kryminał gdzieś tam

 Idąc za ciosem, Lisioł postanowił zajrzeć do kolejnej pozycji sci-fi, czyli Xerionu. Z okładki wynika, że miał być to kryminał w futurystycznym świecie, czy aby na pewno tak jest? Lisioł postanowił sprawdzić to na własnym futrze!

Już na pierwszy dwóch stronach Lisioł poznał mnóstwo postaci, o których w sumie za dużo nie może powiedzieć, oprócz tego, że są i chyba mają jakieś cechy. Najlepsze jest to, że w dalszej fabule są one całkowicie zbędne!

Następnie futrzak skupił się na ziewaniu, ponieważ przez kolejne 30 stron nie miał pojęcia gdzie w ogóle jest i co ma robić, skoro główna bohaterka – policjantka Wera – gada, ubiera się, bierze prysznic, i znowu to samo. W końcu jednak wyjeżdżamy na tytułową planetę Xerion, która nie różni się od Ziemi poza nazwami i jednym szczegółem. Po co wprowadzać nową planetę, jeżeli nawet ilość miesięcy nie ulega zmianie? Rzecz o tyle kuriozalna, że na Ziemi dwa dodatkowe miesiące zostały dodane za czasów Juliusza Cezara. On też mieszał na Xerionie?

Akapity w tekście często żyją własnym życiem i nie tworzą spójnej całości. Niby jest seryjny morderca, ale śledztwo to jeden wielki chaos. Ktoś, coś, gdzieś. Tutaj kilka słów z jednym świadkiem, tam z drugim, właściwie tyle samo miejsca zabiera wybór ciuchów i prysznice. Najgorszy jest jednak fakt, że książka jest nadmuchana. Marginesy są tak wielkie, że Lisioł mógłby w nich zgubić swojego amerykańskiego kuzyna. Rozdziały zajmują ledwo parę stron – najkrótszy miał dwie. W efekcie otrzymujemy książkę, która ma 200 stron, ale w praktyce około 150. To tak, jakbyśmy dostali opowiadanie udające pełnoprawną książkę. Lisiołowi mocno się to nie spodobało.

Dodatkowo książka ma naprawdę cienki wątek kryminalny, a zapowiadany nowy Kraków to fikcja. Lepiej zrobicie jadąc do prawdziwego Krakowa. Jeśli macie akurat chęć na kryminał, weźcie do ręki kryminał. Jeśli ciągnie Was do sci-fi, to Lisioł poleca chociażby zrecenzowane niedawno Wojny Palladowe. To jak jakbyście zamówili sernik wiedeński, a dostali na talerzu ser ułożony w kształt sernika, polany polewą z tubki. W skrócie Lisioł mówi nie Xerionowi, przeczytanemu w kilka godzin z dużą ilością ziewnięć.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej