Bonus Mikołajkowy.

            Lisioł przecisnął się przez wąski otwór w ścianie drewnianego domostwa, lądując na stole, aż półmiski podskoczyły do góry. W przewróconym rogu zostało nieco miodu. Szkoda, żeby się zmarnował, więc Lisioł od razu zanurzył w nim swój pyszczek, łapczywie siorbiąc. Na koniec oblizał pyszczek zadowolony i rozejrzał się dookoła. Jego wzrok zatrzymał się na niewielkiej zbroi. Potarł zadowolony łapki. Kilka susów, parę niezgrabnych ruchów i włala, wcisnął się w obiekt swoich pragnień. Teraz potrzebna jest mu jeszcze tarcza oraz topór. Lisioł uważnie rozejrzał się po domostwie, zastanawiając się co tutaj zwędzić. Jego wybór padł na spory talerz, złupiony zapewne w jakimś angielskim opactwie, kto by się przejmował takimi szczegółami? Nieco porysowany, z jakimiś czerwonymi zaschniętymi plamami. Nada się idealnie. Potrzebny mu jeszcze topór. Lisioł wyszczerzył zęby w uśmiechu, dostrzegając rożen nad paleniskiem. Zadowolony poszedł do niego, wciągając nosem zapach ryby, niedawno zapewne robionej. Dla pewności dotknął rożen koniuszkiem łapy.

            Zimny. Dobrze.

            Lisioł oczyścił swoją nową broń z nadmiaru dodatków, po czym zadowolony wypiął się dumnie. Teraz jest prawdziwym wojem! Ma broń, tarczę i zbroję!

            Z takim przekonaniem otworzył drzwi wejściowe kopniakiem, aż się zachwiał od tego entuzjazmu, ale szybko złapał pion. Powiódł dookoła zadziornym wzrokiem, widząc płonące domy. Zewsząd dobiegają go okrzyki bojowe i przekleństwa. W powietrzu latają kości, wbijając się w śnieg niczym strzały. Widać, że impreza urodzinowa Olafa właśnie zaczęła się rozkręcać… albo nazwał swoją żonę grubą. Wtedy biada mu, oj biada, bo wikińskie kobiety groźniejsze są od boskiej furii. Lisioł tak przygląda się tej całej pożodze, zastanawiając się, czy na pewno nadaje się na bycie wojem. Wtedy dojrzał, jak jeden z wojowników potrącił właśnie łokciem talerz z truskawkami. Owoce uniosły się w powietrzu, a ich kształt odbił się w drapieżnych oczach Lisioła. Futrzak ruszył pełnym pędem, wydając z siebie bojowy pisk...                                   

           Następnego dnia Walkiria zastała w wiosce same ciała i siedzącego na środku zadowolonego z siebie Lisiołka, który macha ogonkiem, jedząc spokojnie truskawki.

                  – Lis w salach Odyna? – Wysłanniczka bogów uniosła brwi – To powinno być ciekawe.  

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej