Lisioł w lunparku

Lisioł w lunparku

Lisioł jakoś nigdy nie był fanem obyczajówek i jego zderzenie z dziełem Michała Biardy "Królik w lunparku" tylko to potwierdziło. Otóż futrzak czuł się jak w prawdziwym lunaparku - zakurzonym i bez polotu. O czym jest jednak fabuła?

Zaczynamy z pierwszoosobową narracją prowadzoną przez studenta Pawła. Prowadzi on całkiem przyzwoite życie, w tym seksualne ze swoją piękną dziewczyną Moniką. Posiada też nieprzeciętną pamięć do wszystkiego. Problemy zaczynają się gdy zostaje potrącony przez samochód. Od tego momentu dokuczają mu koszmary, będące nieprzyjemnymi doświadczeniami życiowymi. Obudziło się też zapomniane wspomnienie zdrady, które wybuchnie Pawłowi w twarz w najmniej oczekiwanym momencie. Nie przeszkadza mu to flirtować z pielęgniarką. Tak Paweł dużo siedzi w szpitalu z powodu skutków ubocznych wypadku.

W szpitalu przesiaduje również Kaśka, której losy poznajemy z perspektywy pierwszoosobowej. Przygodę z nią zaczynamy od diagnozy nowotworu oraz wymieniania synonimów do słowa kupa *znudzony Lisioł wywraca oczami*. Następne strony to już szkoła i przeżycia umierającej nastolatki, sięgającej pierwszy raz po wódkę. Potem następny raz, do tego szisza, impreza, ruchanie. Świetny kurs na przeżycie swoich ostatnich sześciu miesięcy. W tle mamy rodziców Kaśki, przeżywających sytuacje na swój sposób. Zwłaszcza postać ojca okaże się dość kluczowa.

Mamy też trzecią perspektywę Pana Zbyszka, taksówkarza i byłego alkoholika. *Lisioł z ciężkim westchnieniem śledził miłosne próby gościa po 40-stce na czacie*. Ostatecznie doprowadziło to do jego ponownego spotkania z córką oraz wizyty w lunaparku, gdzie nastąpił wielki finał, a drogi wszystkich postaci splotły się.

Finał może i był odrobinę ciekawy *podkreślenie słowa odrobinę*, bo był też przy tym mocno naciągany. Dotrwanie zaś do niego było istną męką. Długie opisy, wieczne gadanie lub myślenie o ruchaniu i w sumie brak fabuły przewodniej. Lisioł nie poleca.