Pewien długi Lisioł

 

Pewien długi Lisioł

 

Turcja oczami ich pisarzy, czyli jak przeżyć niezapomnianą podróż? Wystarczy wziąć do ręki antologię opowiadań 15 tureckich pisarzy pod nazwą „Pewna długa noc. Obraz Turcji oczami jej pisarzy pierwszej połowy XX w.” i dać się ponieść wyobraźni.

W ten sposób Lisioł spacerował po słynnym Moście oddzielający Stary Istambuł od Nowego. Ponoć tutaj toczy się prawdziwe życie. Spacerując, możecie zobaczyć cały przekrój społeczny Istambułu, a nawet zdobyć cukierki „Pulchna ciotka” – Lisioł nie odważył się na konsumpcję.

Małże stukały o dno kubła, gdy Lisioł wrzucał je do środka. Wkrótce rytm się zmienił. Jedna dla futrzaka, jedna na sprzedaż. W końcu i tak płacą tutaj poławiaczom tylko grosze… Na wsiach zaś, prócz błota i ubóstwa, spotkać można polityków. Futrzak musi przyznać, że chętnie by tak jednego z drugim zdzielił, gdzie trzeba. Na partię jednaknie ma rady. Głosów szukają, podobnie jak turyści rozrywki. Jeżdżą swoimi samochodami, rozglądając się po tureckiej wsi jak po jakieś atrakcji. W końcu biedny człowiek dla bogatego to ciekawe zjawisko, przynajmniej przez pięć sekund.

Oprócz życia i radości znajdziecie tutaj też samotność, a nawet śmierć. Życie ulatujące oknem. Strach przed ojcem rodziny większy niż grzmot burzy. Morderstwo czające się w miłosnej alkowie. Nie zawsze to, do czego dążymy, jest tym, czego pragniemy.

Przedstawiony w tekstach obraz kobiet jest nie do pozazdroszczenia. Uległe, mają znosić bicie, być wierne, a o miłości mogą zapomnieć. Często bose z gromadką dzieci są niczym wyposażenie domu. Jest to usankcjonowane religijnie – przerażające.

Wszystkie opowiadania razem tworzą dokładny obraz Turcji. Żywej tkanki, którą można dotknąć, usłyszeć, a nawet powąchać. Jednak autorzy nie ograniczyli się tylko do swojego kraju. Sporo opowiadań poświęcono życiu Turków w Niemczech. Ze wsi prosto do innego świata.

Lektura takiej pozycji to ciekawe przeżycie czytelnicze. W dodatku niewtajemniczeni się nie zgubią. Przed każdym opowiadaniem jest krótka biograficzna notatka o autorze, a na samym końcu książki można znaleźć rozbudowany rozdział poświęcony literaturze tureckiej.