Szamalisł

Szamalisł

Lisioł zapalił świeczki, kadzidełka, usiadł o świcie (to znaczy w południe, ale trochę zaspał) na wysokiej skale (to znaczy tej najbliżej norki), założył czapkę i zaczął mruczeć pod nosem skład środka do prania. Niestety szamański trans okazał się trudniejszy do osiągnięcia, niż przypuszczał, dlatego futrzak wyruszył w poszukiwaniu wskazówek, jak w niematerialnym świecie podkraść cudze truskawki.

Lisioł sięgnął po książkę “Szamanizm” Andrzeja Szyjewskiego i od razu musi tutaj pisnąć, samo czytanie tej książki wymaga swoistego rytuału, bo pozycja jest pełna wiedzy niczym piwniczka przed wizytą Lisioła! Czego tu nie ma – futrzak dowiedział się, że szaman musi być sprawny i zachować doskonałą równowagę (Lisioł zepchnął kogoś z duchowej ścieżki do Dolnego Świata), nienagannie się ubierać, śpiewać, tańczyć, znać bezpieczne ścieżki poprzez niematerialny świat… Ufff dużo tego! Jakby tego było mało, oprócz opisywania przeróżnych interesujących rytuałów, autor dorzuca liczne wyjaśnienia, zaczynając od naskalnych rysunków, poprzez obecność kości w strojach szamanów, a skończywszy na kilku ciekawostkach na temat ludzkiego układu nerwowego. Lisioł musi pisnąć, że jest co czytać!

Zgodnie ze swoim tytułem, książka skupia się na przybliżeniu szamanizmu, co oznacza, że trzeba się dobrze spakować przed podróżą, bo odwiedziny Syberię, ziemie Inuitów, jak i amazońską dżunglę. A jakby jeden świat to za mało, Lisioł wyruszy również na plątaninę duchowych ścieżek przy wtórze muzyki malowanych bębnów oraz śpiewu szamana, który… oficjalnie poślubił swoją duchową małżonkę. Od kosmologii po kilka słów poświęconych współczesnym szamanom – ta książka to znakomite kompendium wiedzy dla głodnych wiedzy adeptów. Jeśli Lisioł miałby wskazać jakiś mankament, to zagęszczenie informacji – tak, można dostać za dużo dobrego. Nowinek i ciekawostek dostajemy tyle, że lektura wymaga skupienia, żeby to wszystko zapamiętać. Mimo tego Lisioł gorąco poleca i wyrusza na duchowe szlaki w poszukiwaniu “bezpańskich” truskawek.