Obsydian

 








Obsydian

Kto nigdy nie chciał zostać bohaterem? Zwycięskim dowódcą najemników, przed którym królowie pochylają swoje korony, a dziewczyny trzepoczą rzęsami, otwierając serca? Lisioł nie mógł przejść obojętnie koło takiej chwały i śmiało wyciągnął swoje łapki po „Obsydian” grę paragrafową autorstwa Gigleuxa Delauzuna, czyli komiks, w którym to Ty jesteś bohaterem.

Futrzak zaczął od skrzętnego zapoznania się z instrukcją. Bez notatek się nie obejdzie, bo gra skrupulatnie sprawdzi Wasz talent do dowodzenia, znajomość strategii wojskowej oraz zdolności bojowe. Zwłaszcza że już na starcie musicie stanąć na czele własnego oddziału najemników, składającego się z jazdy, piechoty, łuczników i zwiadowców. Od teraz życie tych ludzi leży w Waszych rękach, co w praktyce oznacza, że od Waszych decyzji będzie zależało kto przeżyje, a kto zginie. Specjalna tabelka pomoże Wam na bieżąco określić liczbę osób w oddziale, a tych może szybko ubywać. Jak widzicie, nie ma gadania. Decyzja, konsekwencja. Z tego też powodu naprawdę łatwo zginąć w grze, bo co rusz otrzymujemy nowe rozkazy od władcy Parangonu Borysa II, walczącego w wojnie domowej. Zasadzki, bitwy, pojedynki. Czy zatrzymacie się, żeby uratować chłopów z płonącej chaty, kosztem spóźnienia na pole bitwy, ryzykując życie swoich ludzi? Ogień bywa nieprzewidywalny, a żaden dobry uczynek nie przejdzie bez kary.

Dodatkowym smaczkiem są nasze punkty dowodzenia, strategii wojskowej, zdolności walki oraz morale. Musimy mądrze rozkładać swoje punkty doświadczenia, otrzymywane w trakcie gry, aby być nie tylko zdolnym, ale także żywym dowódcą. Gra też niejeden raz przetestuje Waszą wiedzę z dziedziny strategii – Lisioł jednak piśnie tutaj, że można w ten sposób sporo się nauczyć. Wiele kwestii jest tłumaczonych na zasadzie zalet i wad danej formacji. Nauka przez zabawę to najlepsza możliwa formuła.

Obsydian urzekł Lisioła. Nie dość, że fabuła jest pełna akcji i wyzwań, to jeszcze oferuje wiedzę z dziedziny wojskowości. Nic tylko chwycić za miecz i wyciąć swój kawałek chwały!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej