Czarownica i Lisiołksiężnik – bajki, legendy, podania ludowe

Czarownica i Lisiołksiężnik – bajki, legendy, podania ludowe

Bajek nigdy dość, dlatego Lisioł z piskami radości przygarnął do norki pozycję wydawnictwa Replika pod tytułem „Czarownica i czarnoksiężnik – bajki, legendy, podania ludowe” autorstwa Tomasza Specyała. Lisioł i bajki to dobrana para. Futrzak uwielbia stare opowieści dla dzieci i nie tylko, chociaż trzeba przyznać, że stare historie nie mają nic z kolorowych, sympatycznych historii o odkrywaniu własnego ja, które dziś znamy pod terminem „bajki”. Tutaj rodzice bez większych problemów, choć z drobnym wyrzutem sumienia, pozostawiają swoje dzieci w lesie za namową złej, a jakże, macochy. W innej bajcie rozwiązaniem problemów nauki dzieci latania przez czarownie jest… bicie ze strony mężów. Lisioł tylko pokręcił głową na takie zachowanie, ale takie są właśnie stare opowieści. Miały uczyć, przestrzegać i straszyć, obecnie natomiast stanowią swoistą kapsułę czasu, w której zostały zamknięte obyczaje z dawnych wieków.

Lisioł musi przyznać, że dobrze bawił się podczas lektury tego zbioru, chociaż lekturę warto rozłożyć na kilka dni, ponieważ historie czasami potrafią zlewać się ze sobą, zwłaszcza że niektóre są króciutkie. Bibliografia podpowiada, że większość opowieści zostało zaczerpniętych ze zbiorów i opracowań wydawanych na początku lub w pierwszej połowie XX wieku, co sprawia, że teksty tchną autentycznością – a autor dołożył starań, aby trudniejsze słowa wytłumaczyć w przypisie lub nawiasie *radosne lisie piski*.

Tym sposobem Lisioł uczepił się runa złotego baranka, zwiedził podziemne królestwo, a także nie zabrakło wizyty u sławnego imć Twardowskiego. Ile czarownic, diabłów, zaklętych książąt i synów wielkich rodów przy tym zobaczył, to jego. To, czego Lisiołowi brakowało, to kilku słów komentarza przy każdym tekście. Wyjaśnienie, dlaczego młynarze cieszyli się złą reputacją, skąd nieustająca moda na ubieranie diabła w zachodnie stroje, czy wskazanie podobieństw do podobnych opowieści z innych krajów uczyniłoby zbiór o wiele ciekawszym dla Lisioła. Oprócz tego futrzak bawił się dobrze, choć czasami za głowę się łapał podczas lektury, widząc, co dawniej opowiadano sobie przy ogniu.
 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej