Jaśminowy Lisioł

Jaśminowy Lisioł

Lisioł zapragnął egzotycznej przygody, dlatego pojawił się przy tronie Cesarza Candry, oczekując nie lada spektaklu, ale tego, co się wydarzyło, zupełnie się nie spodziewał. Ewidentnie na Jaśminowym tronie zasiada cesarski czubek, dlatego futrzak postanowił podążyć za cesarską siostrą. Malini. Życie dziewczyny jest nie do pozazdroszczenia. Jakaś starucha ciągle czyta jej tę samą książkę w kółko, można oszaleć, a domaga się przy tym najwyższego poświęcenia pod postacią wejścia na stos – naturalnie płonący. Zdaniem Lisioła sama może wskoczyć do ognia i oszczędzić światu swojego gderania. Przynajmniej wina i narkotyków nie brakuje w tym towarzystwie. Piękna księżniczko, Lisioł chętnie za Ciebie wypije ten dzbanek pełen płynu życia… nie czekaj… nie rozlewaj. Chlip.

Lisioł chętnie też siedział na ramieniu Priji, całkiem rozgarniętej służącej z sercem we właściwym miejscu. Futrzak osobiście pokazał strażnikom kilka środkowych pazurów, gdy zamknęli targ oraz obdarzył lisim moczem dom pewnego niemiłego kupca. Jednak dopiero na terenie Hirany, zapomnianej świątyni, Lisioł poczuł respekt, aczkolwiek szybko nauczył się fruwać po starożytnych korytarzach, wystarczy nieco magii, lisiej oczywiście. Aczkolwiek Prijia ma dziwne poczucie piękna – lubi panny brudne i nieuczesane… no kto co lubi.

Jest też Asoka. Medytujący w lesie człowiek, przebywający pomiędzy rzeką martwych a żywych truskawek. Pfff, też wyczyn, Lisioł też tak potrafi i to na trzeźwo! W wolnej chwili Asoka przewodzi ruchowi buntowników, którzy wykorzystują krwawe morderstwa jako sposób na osiągnięcie swoich celów. Oczywiście mieszkają w lesie, bo jak wiadomo, porozwieszane kości są najlepszym drogowskazem i jednocześnie odstraszaczem *lisi facepalm*.

Jest też Rao, który ma o wiele ciekawszego przyjaciela, z którym Lisioł chętnie pił oraz po burdelach się szwendał. Sam Rao ma charakter panny w opałach, nijakiej takiej. O wiele ciekawszy dla Lisioła był regent, ale cóż Lisioł niestety musi to pisnąć: męskie postacie nie są mocną stroną autorki – celowo lub nie. Nie będzie na czym truskawek zawiesić, czy choćby ogonem zakręcić. To może być problem dla niektórych czytelników, bo ciężko jest czuć satysfakcję, kiedy bohaterki odnoszą zwycięstwo nad czarnym charakterem, który nie jest specjalnie inteligentny. Im bardziej niebezpieczny złol, tym trzeba sprytniejszej bohaterki, aby go pokonać, a sprytne bohaterki są tym, co Lisioł lubi najbardziej.

Z kolei kobiety w świecie „Jaśminowego Tronu” autorki Tasha Suri to jedno i to samo w kilku różnych wydaniach. Tak, dobrze czytacie. Dostajemy ciągle tę samą bohaterkę, uciśnioną, ale silną, mocną duchem, której celem jest wyzwolenie się spod opresyjnych więzów społeczeństwa. Dobrze, że są między nimi jakieś różnice, inaczej można by oszaleć. Jeżeli lubicie silne kobiece bohaterki, to znajdziecie ich tutaj mnóstwo, są dobrze napisane, ale czytając o kolejnej takiej postaci Lisioł, miał wrażenie deja vu.

Cóż Lisioł może jeszcze pisnąć? Świat jest barwny, pachnący przyprawami i wonią perfum. Dźwięczą bransolety, kobiety przemykają w sari, burdele śpiewają, aż miło posiedzieć w takim miejscu. Jednak książka to nie sam świat i chociaż książka jest bardzo dobrze napisana, niektóre aspekty kuleją – zwłaszcza postacie męskie. Wszyscy, co do jednego to jakieś niedorajdy z połową mózgu – na spółkę do podziału dla wszystkich. Żeby nie było nieporozumień, książka jest fajna, szybko się ją czyta, postaci są żywe, a Lisioł ma jednak nadzieję, że kolejne tomy będą lepsze, bo szkoda byłoby zmarnować taki intrygujący powiew świeżości w zastanym, około średniowiecznym świecie!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej