Wielki Lisioł


Wielki Lisioł

Lisioł to podróżnik zawołany, dlatego, gdy tylko usłyszał o powieści Maggie Shipstead o wdzięcznym tytule „Wielki krąg”, wiedział, w którą stronę wieje wiatr. Zwłaszcza że książka opowiada o kobiecie, która na przekór wszystkiemu chciała zostać pilotem i wyruszyć tam, gdzie jeszcze nikt nie odważył się polecieć. Wielki krąg, trasa biegnąca nad obydwoma biegunami, opasująca cały glob niczym czerwona wstęga, wytyczona na mapie długopisem. Czy da się ją pokonać, mając na pokładzie jedynie nawigatora oraz Lisioła? Brzmi ekscytująco?

Do planowania podróży na pokładzie samolotu Lisioł przystąpił niczym profesjonalista. Rozwalił się na kanapie z butelką sake i spojrzał na książkę, a jest co podziwiać. Twarda oprawa, ponad 750 stron treści – tak, to solidna cegiełka, ale Lisioł zapewnia, że powieść czyta się bardzo dobrze. Język, jakim posługuje się Maggie Shipstead, jest doskonały, kwiecisty w odpowiednich miejscach, dosadny w innych, skrojony na miarę książki, która, niczym spragniony Lisioł, bez problemu pokonuje ponad sto lat historii. Najlepszą pochwała niech będzie fakt, że pomimo początkowej ostrożności Lisioł był w stanie przeczytać ponad 200 stron jednego dnia – i mówimy o książce, gdzie nie uświadczymy zbyt wiele akcji.

Ale o czym jest sama opowieść? Lisioł już śpieszy z odpowiedzią, tylko zwilży wąsy w czarce. „Wielki krąg” to historia dwóch kobiet – żyjącej w pierwszej połowie XX wieku Marian Graves oraz współczesnej aktorki Hadley Baxter – które dzielą całe dekady, ale być może łączy więcej, niż może się wydawać na pierwszy rzut oka. Zdecydowanie więcej czasu poświęcone jest Marian, gdyż poznajemy jej historię jeszcze na długo przed jej narodzinami, śledząc losy jej ojca oraz matki. Lisioł musi przyznać, że rozmach książki może przytłoczyć, ale strony przekłada się ogonem z ciekawością oraz bez poczucia przesadnego znużenia. Z upływem lat poznajemy wszystkie wydarzenia, które ukształtowały Marian w twardą, zaradną i zakochaną w lataniu kobietę. Dla niej miejsce za sterami to coś więcej, niż tylko zawód, czy marzenie – to życie. O takich postaciach aż chce się czytać *radosne lisie piski*.

Życie Marian na tle pogranicza USA i Kanady stanowi trzon książki – dla Lisła zdecydowanie bardziej interesująca część lektury – a od czasu do czasu obserwujemy Hadley Baxter, która otrzymała główną rolę w filmie o największym wyczynie Marian – okrążeniu ziemi samolotem z przelotem ponad dwoma biegunami – trzeba wdziać arktyczne futerko! Lisioł przyznaje, że światło fleszy, nieustanna obecność paparazzich oraz zgniłe zaplecze Fabryki Snów to nie miejsce dla futrzaka. Trzeba pisnąć, że autorka nie owija w truskawki i nie ukrywa nieprzyjemnych rzeczy za kwiecistym stylem lub niedopowiedzeniami. Niektóre rzeczy są przedstawione z brutalną wręcz prostotą, co Lisioł poczytuję za duży plus. Nie ma tutaj lubowania się w ohydztwie i rozwlekłych opisów groteskowego okrucieństwa, które tak często i błędnie wychwalane jest jako „odważne”, „mocne”, czy „ekspresyjne”. Lisioł bardzo docenia wstrzemięźliwość autorki i może tylko przybić piątkę ogonem.

„Wielki krąg” to monumentalna powieść o zmieniających się czasach, marzeniach i pasji, którą od obsesji dzieli jedynie granica cienka, jak linka łącząca drążek sterowy z lotkami. Jeden fałszywy ruch, a możemy znaleźć się w upajającym korkociągu, który zakończymy w dymiącym wraku setki metrów poniżej. Lisioł zaglądał usilnie do wszystkich kokpitów w poszukiwaniu błędów, ale udało mu się ukraść jedynie ciepłą kurtkę, butelkę kanadyjskiej whisky oraz gogle. Kwestie związane z lotnictwem są przedstawione przystępnie oraz z werwą, która pozwoliła Lisiołowi zrozumieć, dlaczego Marian tak często patrzy w niebo.

Czy w tej beczce miodu jest łyżka dziegciu? Tak, nawet dwie. Lisioł przyznaję, że książka mogła być krótsze i to o dobre 100-150 stron. Chociaż plastyczny styl skutecznie ratuje nas przed utratą noszenia, to niektóre fragmenty tekstu mogłyby zniknąć bez szkody dla całości. Jako że tuptamy dosłownie przez całe życia Marian, możemy obserwować wszystkie etapy jej dorastania, co oznacza także, tak, tak, perypetie miłosne. I z jednej strony Lisioł wywracał czasami oczyma na kolejne młodociane zauroczenie nastoletniej Marian, ale jednocześnie autorka dobrze uchwyciła okres dojrzewania, więc oceńcie to sami.

Czy Lisioł poleca wzbić się w przestworza z Marian? Tak, bez dwóch pisków. To długa podróż, ale jest tego warta.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej