Miasto i Lisioł

Miasto i Lisioł

Kiedy „Miasto i Rzeka” Wojciecha Guni trafiło do norki Lisioła, futrzak nie wiedział, czego się spodziewać. Jak będzie? Lekko? Ciężko? Specyficzna aura bijąca z książki zwiastowała jednak, że na pewno nie będzie nudno. Bo jak może być nudno, kiedy lepka mgła wylewa się spomiędzy stron i ścieli się przy podłodze niczym całun? Lisioł zwęszył w powietrzu zapach wilgotnego tynku, podmokłych piwnic i płynącego rzeką trupa. Idealnie.

„Miasto i Rzeka” to dwa w istocie potężne opowiadania, które łączą w sobie nastrój prozy Grabińskiego ze współczesnym, skupionym stylem pisania Wojciecha Guni, który tnie głęboko niczym ostrze skalpela.  W przypadku tej książki nie ważne jest tylko „co” ale również „jak”, a trzeba pisnąć, że autor operuje słowem doskonale. Przykładowo w pierwszym z opowiadań, tytułowym „Mieście i Rzece” praktycznie nie padają żadne imiona oraz nazwy własne, oprócz tajemniczego Doktora Kysta, którego poszukuje główny bohater. Taki zabieg potęguje nastrój niepokoju, bowiem Lisioł trafił do ponurego miasta bez nazwy – bez twarzy, chciałoby się pisnąć. Rzeką płyną trupy, uliczki wiją się w konwulsyjnych splotach, drogi do kościoła zarosły albo zostały zabudowane, dworzec już nie jest dworcem. Brrr, Lisiołowi łapki marzną od wędrowania po tym Mieście.

Na tym tle autor snuje opowieści o mroku kryjącym się w każdym człowieku, o grozie, zemście oraz stracie. Lisioł musi też dodać, że to również opowiadania o cenie, jaką przychodzi zapłacić za swoje pragnienia. Lisioł przez moment – ale krótki – nawet zastanawiał się, czy truskawki i sake są warte tego całego wysiłku, ale w końcu uznał, że spotkanie z Doktorem Kystem mu niestraszne..

Jak widać, Lisioł wpadł między strony jak ciało do Rzeki i dobrnął do ostatniej strony z czystą przyjemnością. „Miasto i Rzeka” to zgrabne połączenie interesującej fabuły z grozą oraz wspaniałego nastroju rozkładu, który wciąż można obejrzeć na własne oczy. Wystarczy opuścić swoją norkę i rozejrzeć się bacznie. Największym komplementem dla tej pozycji niech będzie stwierdzenie, że skłania do myślenia, a to wcale nie jest tak częste zjawisko. Lisioł poleca wszystkimi łapkami.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej