Znachorowy Lisioł

 

W ramach leczenia syndromu dnia wczorajszego, Lisioł postanowił się wybrać do uzdrowiciela, aby poddać się naturalnej terapii leczniczej. Padło na książkę "Znachor" Michała Śmielaka.

Lisioł na dzień dobry pomachał dyndającemu trupowi, który rozgościł się na pierwszych stronach dość wygodnie, po czym dołączył do studenta historii zmagającego się z śmiertelną chorobą. Tak się dowiedział o istnieniu Jakuba. Znachora, który ponoć może wszystko, aczkolwiek jest wybredny i wybiera tylko nielicznych, którym chce pomóc. Zabrzmiało interesująco. Lisioł nie ma pojęcia, czemu Pan Jakub wybrał taką historyczną sierotę, ale niech będzie. Do tego dochodzi żona Znachora, całkiem ładna i zgrabna lisica o imieniu Weronika. W ten sposób nasz bohater rozpoczął swoją terapię od... wypicia butelki na poznanie się. Tak mu to weszło w krew, że codziennie butelka szła, raz wiśnióweczka, raz whisky, a to winko. No takie terapie to Lisioł lubi.

Nawet bredzenie miejscowego policjanta o jakimś tam seryjnym mordercy, brzmi sensownie, gdy ma się procenty w krwiobiegu. Sięgając więc po Znachora przygotujcie się na dużo alkoholu, rozmyślań głównego bohatera, refleksje na temat urody - nie tylko urody życia - a także na śledztwo prowadzone z historycznym zacięciem, bo jakże to bez historyka gonić łowcę czarownic? Do tego pojawią się problemy egzystencjalne oraz historyczne wstawki, za które Lisioł chętnie kieliszek wypije! Będziecie więc zwiedzać środowisko wiejskie w towarzystwie Krzyśka, prawdziwe zderzenie miastowości i wiejskości, z chłopaka żaden wiking czy chociażby Pan Wołodyjowski, ale będzie na co popatrzeć, gdy obudzą się w nim lisiołowate pokłady miłości do taktycznych odwrotów.

Niektóre momenty mogą Wam się wydać zaskakujące *Lisioł stoi nad brzegiem jeziora i obserwuje pracującego mordercę tuż obok deptaku* yhym.. czapkę niewidkę sobie spryciarz kupił *zamruczał futrzak*, ale jeśli szukacie kryminału z powiewem lekkości i świeżości – nie, to nie są niemyte lisie pachy – to randka z Znachorem może Wam przypaść do gustu.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisioł Wars Jedi: Survivor

Obraz
  Lisioł Wars Jedi: Survivor   Tegoroczny kwiecień przyniósł nam premierę gry „Star Wars Jedi: Survivor”. Lisioł od razu porwał w swoje łapki dysk i nakarmił nim PS5. Poprzednia część – Jedi: Fallen Order – zachwyciła lisie gusta, do tego stopnia, że jedno przejście gry nie wystarczyło. Jak prezentuje się druga część gry? Główny bohater Jedi Cal Kestis musiał przywyknąć do faktu, że na plecach od teraz nosi nie tylko droida BD1, ale i Lisioła. Futrzak wczepił się wszystkimi czterema łapami i ogonem, wielokrotnie zaciskając oczy, piszcząc „to nie najlepszy pooomysł” (motto Cala), ale kto by go tam słuchał… Zacznijmy jednak od początku. Cal Kestis za Imperium nie przepada i stawia mu czoła na każdym kroku.   Jednak otwarta walka nie przynosi rezultatów. Lista ofiar rośnie, a Imperium dalej trzyma galaktykę w żelaznym uścisku. Potrzeba nam nadziei *mruknął Lisioł, szukając jej na dnie butelki*. Niestety alkohol szybko się skończył, podobnie jak certyfikat przydatności okrętu kosmi
Czytaj więcej

Ja Lisioł

Obraz
Ja Lisioł Zastanawialiście się kiedyś, jakby wyglądała chińska wersja „Zbrodni i kary” Dostojewskiego? Otóż nie musicie już rozważać tego problemu. Autor A Yi rozwiązał tę zagadkę za Was, tworząc książkę „Ja morderca”. Lisioł musi przyznać, że lektura tej pozycji jest co najmniej dziwna. Śledzimy naszego przyszłego mordercę, którego imię w sumie w ogóle nie ma znaczenia przy pierwszoosobowej narracji – tak, siedzimy dosłownie w jego głowie. Żadna myśl nie jest przed nami ukrywana. Morderstwo podlega starannemu planowaniu, jednak większość myśli mordercy jest po prostu zwyczajna... Wątki szkolne, rodzinne, masturbacja, zakupy, a na pierwszy plan przebija się ogromna nuda. Nasz bohater jest znudzony i chce poczuć, że żyje. Wybiera zatem drogę zabójstwa. Dokonuje go właściwie beznamiętnie, chociaż śledczy będą przekonani, że tutaj emocje musiały odegrać jakąś rolę, bo jak to można zabić koleżankę ze szkoły bez powodu?! A może jednak? Czemu nasz morderca dopuścił się tego czynu, dlac
Czytaj więcej

Wilczy Dół

Obraz
  Wilczy Dół Lisioł od jakiegoś czasu podgląda na IG profil Co jadłem i uznał, że też wybierze się na swoją wielką kulinarną przygodę! W tym celu wsiadł do stalowego powozu, którego tętent stalowych kół rozbrzmiewał po szynach, niczym melodia zapowiadająca przybycie wielkiego gościa. W ten sposób Lisioł dostał się do Krakowa, a stalowa bestia uszanowała królewską godność futrzaka, wysuwając mu podest *zadowolone piski*. Lisioł przemknął przez dom pełen towarów, zgrabnie omijając tłum ludzi, zbyt zajętych, żeby dostrzec lisią wielkość, po czym wparował na ulicę królewskiego miasta. Na Szpitalną jest zaledwie kilka susów, więc futrzak bez trudu dotarł do Tawerny Wilczy Dół, która równie dobrze mogłaby się nazywać Lisi Dół! Wielki napis zapowiada wielką przygodę, a znaki naprowadzą Was na właściwe schody. Tawerna mieści się w piwnicach dawnej kamienicy i od razu wpadacie w wiedźmiński klimat. Podstawowe zasady dobrego wychowania zostawiacie za drzwiami, podążając za karczmarką.
Czytaj więcej